صدای ا… اکبر همه خاکریز و دشت را می لرزاند

ماندن در این خط امکان ندارد.کم کم بین بچه ها حرف می افتد.که فرماندهان باید فکری برای تامین جاده بکنند یا اینکه خط را تغییر بدهند امید چندانی برای ماندن در این خط پدافندی دفاعی نداریم.

یکی از بچه ها پیشنهادی مطرح می کند: بچه ها چیز هایی درباره این موشک تاو دستگیرم شده است که اگر خدا بخواهد شاید بشود با هم فکری و برنامه ریزی یک بلایی به سر این موشک بیاوریم تا بتوانیم خط را حفظ کنیم.

می خواهیم بیشتر دراین باره حرف بزند. او ادامه می دهد چند روز پیش از داخل سنگر یکی از موشکهای شلیک شده را دیدم و متوجه شدم یک سیم به پشت آن وصل است. فکر کردم اگر این سیم را قطع کنیم حتما موشک منحرف می شود .حرف ها ی او که تمام شد خنده ای از روی رضایت روی لب بچه ها می نشیند قرار می گذاریم به محض عبور موشک از روی خاکریز هر کدام از بچه ها با چوب و بیلی که در دست دارند سیم متصل به موشک را قطع کنند قرار شد اولین آزمایش فردا صبح صورت گیرد. پس از هماهنگی با تو؟؟؟تاکتیکی در آبادان اولین ماشین تدارکات به طرف خط حرکت می کند بچه ها با هر وسیله ای که در دست دارند به فاصله پنج شش متری به طول صد متری خاکریز قرار می گیرند. سر و کله ی تویوتا روی جاده پیدا می شود. همه آماده اند سکوت است و لحظه ای به صدای شلیک موشک از عراقی ها خون در رگ های ما می دواند و موشک از بالای خاکریز عبور می کند و بچه ها بیل و چوب را هر طور ی هست به سیم گیر می دهند و آنرا پاره پاره می کنند و موشک کمی جلو تر از خاکریز گیج می خورد و می افتد و صدای ا… اکبر همه خاکریز و دشت را می لرزاند. و ماشین تدارکات به خاکریز می رسد و ما بعد از چند روز گرسنگی و تشنگی دلی از عزا در می آوریم.