هویزه

دشمن در آغاز جنگ با اشغال شمال و شرق هویزه عملا آن را محاصره کرد. در عملیات هویزه در 15 دی ماه 1359 رزمندگان از این منطقه نفوذ کردند و به محل استقرار دشمن در جنوب کرخه کور هجوم بردند و 800 نیروی عراقی را اسیر کردند که این تعداد تا آن روز جنگ بی سابقه بود. اما در این عملیات برای پدافند تدبیر مناسبی وجود نداشت. لذا با شروع پاتک های دشمن نیروی خط مقدم عملیات که گروهی از پاسداران هویزه، حمیدیه و دانشجویان پیرو خط امام بودند، در محاصره قرار گرفتند و تعدادی از آنان از جمله حسین علم الهدی فرمانده سپاه هویزه به شهادت رسیدند. در پی این عملیات دشمن هویزه رادر 27 دی 1359 اشغال کرد تا اینکه در عملیات بیت المقدس در اردیبهشت 1361 آزاد شد.

می خواهم از یک سردار بگویم. یک سردار که رزم و بزم آخرین لحظات عمرش بی شباهت به سید الشهدا نبوده است. پس بشنوید حکایت آخرین یار را در دشت هویزه.

رفقا یکی یکی پریده بودند. سید حسین مانده بود و چند گلوله آر پی جی. تانکها همینطور پیش می آمدند. او گلوله ای دیگر آماده کرد و شلیک کرد. و باز آتش از تانکی بر خاست. زیر لبهای بی رمق، ا... اکبری گفت و آماده شلیک گلوله دیگر شد، ولی تا به خود بجنبد یکی از تانکها گلوله ای شلیک کرد. گرد و خاک همه جا را گرفت. این بار جسم سید حسین علم الهدی بود که زمین گیر شد ولی روحش پرید.

سید حسین علم الهدی، فرمانده سپاه هویزه تک و تنها رزمید و در آخر جان عزیزش را تقدیم کرد و این آخر ماجرا نبود. درست مانند ظهر عاشورا که پس از دیدن سر آقا امام حسین (ع)، ستوران بر بدن مطهرش تاختند، اینجا نیز تانکها بر بدن سید حسین و یارانش تاختند.